Εισιτήρια, πεταμένα αποκόμματα, σκουπίδια...
Απόηχος γέλιων, ομιλίες, σκιές ανθρώπων, σκιές....
Η επόμενη στάση, η επόμενη στάση?
Βαγόνι μικρό, σκουριασμένο, μονάδα πάνω στις ράγες, όνειρα που σκίζουν τον άνεμο,
είμαστε λίγοι και περισσεύουμε,
είμαστε λίγοι και δε χωράμε
Είμαστε λίγοι.
Ειμαστε?
Ανεβαίνουν, ανεβαίνουν πολλοί,
συρμοί, σταθμοί, βαγόνια, κόσμος....
Κάπου σε ξέρω γιατί είσαι ξένος
κάπου σε νιώθω γιατί δεν σ' έχω ξαναδεί,
Ξαναφεύγουν, πάντα φεύγουν και μ' αδειάζουν,
αφήνουν μόνο τα σκουπίδια τους στο πάτωμά μου.
Οι αναμνήσεις σκουπίδια,
τα σκουπίδια αναμνήσεις
Στο τέλος πάλι βαγόνι μικρό, σκουριασμένο, μονάδα πάνω στις ράγες.
Άραγε στην επόμενη στάση θα 'σαι μαζί μου?
Π.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου